Pink Friday 12

Jestem, pędzę, zaraz będę :D
a raczej już jestem z powrotem, bo mam się dobrze :P

Po ponad 2 miesięcznej przerwie powracam na hadesowe poletko :)
z nowościami, ploteczkami i kolejnymi słodkimi opowieściami o hadesie, rozlewające miody na jego serce i nie tylko (które za wszelką cenę stara się zniwelować do minimum, a Ja nie pozwolę tak bardzo bajerować czytelników) ;] z racji, że sam emocjonalną istotą jestem, więc i te emocje najbardziej dostrzegam, które mimowolnie i bez mej ingerencji wyciągam - a raczej same one wychodzą - w szczególności od starszaków - bo jak tu nie zaopiekować się takim słodkim i pustym maleństwem, mającym metr pięćdziesiąt w kapeluszniku ;]

Przez ostatnie 2 miesiące, miałem przyjemność znów wiele czasu spędzić w towarzystwie Freak'a... Były to chwile przepełnione w momenty jak i przełomowe w naszej relacji, tak i kooperacji, która dostała oficjalnej nazwy Ham&Kid, czy jak kto woli Załoga Dzi&Dzi (czyli Dzidzia & Dziadziu), o której obydwoje napisaliśmy tu i tu...
Spotkaliśmy się w tym czasie w czterech różnych miejscach, rozsianych po różnych zakątkach Polski (północ- południe), co doprowadziło do rozwinięcia skrzydeł przyjaźni oraz samego faktu wspólnego tworzenia, a aura otoczenia, tylko sprzyjała całemu rozwojowi akcji :)
ale o tym napiszę w kolejnych odcinkach Pinku - by od razu nie wylewać kawy na ławę ;]
Kto by pomyślał, że przypadkowa znajomość i współpraca, która miała początkiem posłużyć tylko do mego aktowego warsztatu przy egzaminach, doprowadzi do poważnych planów współpracy, która w końcu zaczyna się krystalizować...
Plany są dość ambitne- wymagające zaangażowania i pracy z obu stron...


Hades Dziaduszek, faktycznie prywatnie jest... dziaduszkiem, i to w każdym aspekcie tego słowa ;] nie mówię tego tylko dlatego, że podczas biegów leśnych dostawał zadyszki, narzekał na zmęczenie wymawiając słowa rozlazłym głosem (daleko jeszcze???), burczenie w brzuchu, radosne pierdzenie, komary, ubierał się dość ubogo w rozciągniętym i rozlazłym swetrze, przemierzając miasto w czarnej, wełnianej czapce, lub zarośnięty niczym cap (od stóp do głów- łół) można mu było dodać +20, do wieku w którym obecnie panuje, a podczas korzystania z toalety, a raczej krzaczka, nie było słychać jednostajnego siiiiiiiik, a sik sik sik, sikkkk sik sik...
Ale głównie dlatego, że dał mi się poznać ze strony... ojcowskiej!
Różnica wiekowa faktycznie przekracza lat grubych kilka, a sam hds, wyzwolił z siebie instynkty rodzicielskie... Opowiadając ciekawostki z historii okolicy w których się poruszaliśmy, powracał myślami wstecz - by swoim życiowym doświadczeniem pokazać swoją drogę jaką przebył, by stać się takim a nie innym człowiekiem, błyskał wiedzą z zakresu różnych dziedzin, dając wiele rad Starszego Pana, no i co najbardziej mnie uderzyło - pokazanie swojej natury opiekuńczego... Tatina ;]
Tatina który pokazuje dziecku jak się pływa, jak się wiosłuje, jak się nawiguje łódką, jak rozpoznać w terenie która może być godzina, jak zrobić węzeł, poznać zwierzaka po tropie itd itp... to tak z grubsza :)
ale szczegóły również w innym odcinku pinkowego emocjonalnego...


kooperacja Ham&Kid przynosi nie tylko pierwsze efekty pracy wizualnej - tutaj szkic ,,Rapture In The Morning", o którym napisałem więcej u siebie, będącym preludium tego, czego można się po nas spodziewać - ale chyba wpływem jednego na drugiego w codzienności i podejściu do pewnych aspektów relacji, funkcjonowania i codzienności ;] uzupełniając swoje braki wzajemnie - choć ode mnie niewiele można się nauczyć - poza cierpliwością, wylewnością czy jak tutaj opieką - przykładem może być kilkudniowa dieta wegetariańska hds'a (bo jak wiadomo nie jem od 11 lat wszystkiego co na mnie się patrzy oczami), czy zrzucenie przez Niego kilku kilogramów (bo napatrzył się na wychudzone ciało K.I.M.'a) lub uzewnętrznienie więcej ciepłych pokładów emocjonalnych (pisząc chwilami więcej miłych słów na forum- bez ciętych ripost)...
Ja sam zacząłem ćwiczyć, biegać, rzuciłem palenie, co uwarunkowało przybyciu kilku kilogramów w masie mięśniowej - głównie właśnie hades mnie do tego zmotywował swoimi opowieściami no i samo patrzenie na niego sprawia, że człowiek popada w jeszcze większe kompleksy niż posiada ;] zmieniłem garderobę na nieco więcej niż czerń, i zaprzestałem za bardzo przejmować się opinią otoczenia wobec swojego pląsu - nie zważając na krytykę, jeśli jest bezpodstawna... ale jeszcze długa droga przede mną, by stać się ,,małym hadeskiem"- bo jest to główny cel Freaka - by uplastycznić mnie na swój obraz i podobieństwo ha ha ha ha
jak na razie efekt jest mizerny, ale podobno widzi światło w tunelu ;P


Na zakończenie bezproduktywnego ślinotoku, zdjęcie podesłane mi anonimowo na maila...
Zostaliśmy z Hadesem ukradkowo przyłapani w naszej melinie, na obmyślaniu planów kooperacyjnych oraz zmieniania świata na bardziej pozytywny...
Autor zagroził słowami kilkoma oraz wielkim uśmiechem na twarzy :P


dedykacja muzyczna sprowokowana poprzez samego hds'a, który nakarmił mnie w wolnym czasie, podczas mych oględzin w sławnym z opowiadań ,,kurniku" (gdzie miałem przyjemność podpatrzeć jego wyczyny w pracy - kolejny szok który przeżyłem - widząc Go w całkiem innej roli)



Anu a ja pożyczam miłego weekendu i mam nadzieje, że znów będzie mi się tu mile pisało piątku każdego :)
fajnie było tu powrócić :D

pozdrawiam

K.I.M.