,,Daddy..." part 1, akwartinta- podejście 2 & 3

,,Daddy..."

part 1

akwatinta

lawowanie kwasem azotowym- lekkim

(podejście drugie)

100x70

 Kolejna odsłona pracy nad tryptykiem w technice trawionej.

Twarz oraz dłoń trzymająca płód za główkę, zaczęła nabierać realistycznego wymiaru, dzięki lekkiego kwasu azotowego. Dłoń trzymająca je od spodu machnięta została kwasem stężonym (mocnym)- co osobiście zaczęło mnie jarać.

Dzięki zniszczonej blachy, samoistnie (i w sumie przypadkowo) tło zaczęło samo się bronic- a krechy zachodzące na twarz i ciało zaczęły nadawać charakteru i agresywności.

Połączenie realizmu z konstruktywnym tłem zawsze krążyło w chrabąszczach- po raz pierwszy zostało świadomie użyte w ,,Cypisie Śpiącym" (klik), gdzie okno, fotel i półka zostały zamknięte w płaskich przestrzeniach i konturze- później jakoś zostało odrzucone na ciemne, jednolite tło w geometrycznym kształcie- stając się symbolem, dopowiadającym historię (trójkąt lub koło)

,,Ofelion" (klik) popchał i otworzył coś nowego...

Mała główka i ciało- reszta jest zupełna abstrakcją, a przypadek sam zaczął się bronić.

Osobiście przełamał strach, przed niekontrolowaniem swoich poczynań, dając więcej wyzwolenia i swobody (niż żmudnej, dziobanej pracy)- a jednocześnie jeszcze bardziej uwolnić emocje.

,,Daddy..."

part 1

akwatinta

lawowanie stężonym kwasem azotowym- mocnym

(podejście trzecie)

100x70

 W kolejnym podejściu przesadziłem z kwasem, ciało stało się rozmyte i dostało nadmiernego kontrastu- fakt, jest bardziej agresywny, ale zaczął tracić świeżość- nabrał ciężkości, a nie to było celem... Poszedłem za ciosem dłoni podtrzymującej płód- użyłem gładzika do wyciągnięcia światła i żył- ponieważ jej mięsistość inspirowała mnie twórczością kolegi z pracowni- Kamila Kukli (wejście na portfolio- znakomity jest- a sam osobiście Krakusów zapraszam na Jego obecną i czynną wystawę ,,Figury"). 

Przy tej odbitce pracowałem w kwaszarni zupełnie wyobraźnią, bez użycia wcześniejszego materiału, który zawsze leżał obok.

Mimo małego wypadku w kwaszarni, nie zaprzestałem ,,nadużywania" kwasu, co w tym wypadku zadziałało na moją niekorzyść (a raczej na niekorzyść matrycy i samej ryciny).

Mimo, że efektem końcowym miał być luźny, komiksowo- agresywny cykl.

Ale człowiek uczy sie na błędach- w ostatniej odbitce poleciałem jeszcze dalej i jeszcze bardziej spierdoliłem sprawę, dodając do techniki trawionej, technikę suchą-

karygodne zachowanie- ale o tym jutro. 

Ostatnie tygodnie- emocje + praca, nie współgrają ze sobą...

Odbija się to czkawką w chrabąszczach.

Nie powiedziałem swojego ostatniego słowa, ale fakt jest faktem:

KIMON! 

POJEBAŁEŚ SPRAWĘ...

JESTEŚ KONIEM!

idę tłuc talerze ;>