,,Change The Rules..."

 ,,Change The Rules..."

tusz na kartonie

100x70

 Trójkąt jest trójkątem- perspektywa zdjęcia (jak zwykle) rozciągnęła troszkę obraz.

Szkic wstępny przed ołówkiem
kontynuacja ,,Rapture In The Morning" (klik) & ,,Unavaible Inspiration" (klik)

 ,, [...] Przychodzi czasem taki moment, kiedy trzeba opowiedzieć się za podjęciem jednej decyzji, która wbrew logice nie musiała wcale zapaść... Przeszłość wlecze się za teraźniejszością, nie mogąc pozwolić na dalszy krok w przyszłość... Trzeba zadać sobie pytanie czy dalsza droga- brnięcie dalej, nie przysporzy więcej szkody niż pożytku. Czy nadzieje złudne przyniosą same rozwiązanie, bez budowania stabilnego podłoża, któro zostało zbudowane na piasku grząskim.

Piasku, który coraz bardziej czujesz miedzy swoimi palcami u stop.

Im dalej w piasek, tym więcej kamieni- a stopy bose...

Pojawia się cień nadziei, iskierka, jednak jak prędko zostaje na nowo rozpalona, tak zimny powiew przeszłości gasi ją jednym mokrym oddechem- mimo, że wierzysz- to rzeczywistość jest brutalna.

Dwa byty w jednym minąć się muszą- tutaj, teraz, zaraz...

Zmiany owiane są strachem, ale jeśli bagaż doświadczenia w końcu wylewa na Ciebie kubeł zimnej wody- otwierasz szeroko oczy, to decyzje są mniej bolesne- mimo, że na chwilę upadasz i nie wiesz czego się złapać, by się podnieść...

Leżysz... 

Czekasz... 

Marazm...

Czas znów ucieka nie ubłagalnie, wcale nie pomagając...

Pragniesz chwycić się brzytwy, nie dlatego, że toniesz, ale dlatego, że chcesz zatonąć...

Już więcej nie pragnąc wypłynąć na powierzchnię...

 Wstajesz, otrząsasz się i mimo bolesnych zmian i ran, widzisz, że horyzont tej piaszczystej drogi jest rozległy za kilkoma zakrętami dalej, gdzie czeka ktoś... Czekał, czeka i czekać będzie...

Widzisz jak wyciąga do Ciebie tą dłoń, która nie jest ostra jak miecz obusieczny... Podkurczasz mimowolnie mackę, zastanawiając się, czy znowu nie jest to złudne brnięcie w utopie, czy po raz kolejny jest to rozwiązywanie problemów przez kogoś innego, który bierze Cię na swoje barki... 

Zaufaj...

,,Gdzie Twoja odpowiedzialność, odwaga i samodzielność?" pytasz...

,,Radziłeś sobie sam przez całe życie- bez matki, bez ojca, ciągle zmieniając miejsce zamieszkania,środowisko i ,,...przyjaciół... Jesteś skazany sam na siebie, a twoje porażki są Twoimi porażkami- nie bądź więcej balastem"

Okłamujesz się.

Boisz się prawdy o sobie, boisz się prawdy przed samym sobą, przyznając się do popełnianych błędów i nie radzenia sobie z rzeczywistością- ciągnąc za nimi błędy rodziców... Kiedy przeszłość znowu widzisz przed lustrem, pięścią uderzasz w swoje odbicie, widząc jak skrzywiony obraz został, przez lokowanie uczuć w miejsca gdzie nie są one warte.

Nie prosisz o pomoc, jednak jest to jedyna rzecz jakiej teraz pragniesz- tu i teraz.

 Samotnie dotykasz tego niepewnego gruntu, a chcesz by to ktoś Ciebie teraz dotknął, przytulił, był- kiedy tylko słyszysz Jego głos w mroku znikający...

Bezsilność i jednoczesna walka- Wojownik & Lew- walczysz z wizerunkiem, który przez innych zdeptany został- narzucony został- wykształcony został (przez system obronny)...

Jedno słowo potrafi czasem dodać skrzydła, innym razem zabija kolejne marzenia...

Gdzie w tym jesteś?

W która stronę pójdziesz?

Najpierw musisz zmienić zasady dotychczasowej gry, która już nie może być grą...

Nie może być grą, udawaniem...

Musi być prawdą w całej swej odpowiedzialności. [...]"

(...wszelkie podobieństwo do prawdziwych postaci i zdarzeń jest przypadkowe,
słowo pisane jest wynikiem powstałego szkicu)

ekkkhhhhhhhhhmmm

Jakoś tak mnie naszło przy niedzielnym świcie na ,,nocny raport".
 Postaram się w przyszłości więcej nie popełniać takich ślinotoków...

;>